Με πλούσια αρθρογραφία σε όλους του κλάδους της ενασχόλησής μας, φροντίζουμε να μένουμε ενημερωμένοι σε όλες τις νομικές εξελίξεις και τις αλλαγές των νόμων.
Με το άρθρο 239 ΠΚ προστατεύεται η απονομή της ποινικής δικαιοσύνης, που αποτελεί εγγύηση για τις ελευθερίες των πολιτών. Ακόμη, αποτρέπεται η προσβολή του αθώου πολίτη και της δημόσιας υπηρεσίας από τα ίδια της τα όργανα.
Στο ποινικό δίκαιο κυριαρχεί η αρχή “nullum crimen nulla poena sine praevia lege” (κανένα έγκλημα, καμία ποινή χωρίς υφιστάμενο νόμο), εκ της οποίας συνάγεται πως απαγορεύεται η αναδρομική ισχύς των ποινικών κανόνων. Το νόημα της ως άνω αρχής ουσιαστικά είναι πως η ποινική διάταξη που προβλέπει το έγκλημα θα πρέπει πάντοτε να είναι προγενέστερη της τέλεσης του.
Κατά το άρθρο 14 ΠΚ, για να επιβληθεί ποινή σε κάποιον δράστη, πρέπει αυτός να ενήργησε ορισμένη πράξη, η οποία να είναι άδικη και καταλογιστή σε ενοχή του, να προβλέπεται και να τιμωρείται από το νόμο. Ένα, λοιπόν, από τα στοιχεία του εγκλήματος είναι και ο άδικος χαρακτήρας της πράξης. Για να θεωρηθεί μια πράξη άδικη και επομένως αξιόποινη, θα πρέπει να μην συντρέχει κάποιος λόγος άρσης του αδίκου, έναν εκ των οποίων συνιστά και η κατάσταση ανάγκης, που προβλέπεται στο άρθρο 25 του Ποινικού Κώδικα.
ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Με το άρθρο 239 ΠΚ προστατεύεται η απονομή της ποινικής δικαιοσύνης, που αποτελεί εγγύηση για τις ελευθερίες των πολιτών. Ακόμη, αποτρέπεται η προσβολή του αθώου πολίτη και της δημόσιας υπηρεσίας από τα ίδια της τα όργανα.