ΔΥΣΦΗΜΗΣΗ (ΑΠΛΗ - ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΗ)

Απλή δυσφήμηση: (362 ΠΚ) Όποιος ενώπιον τρίτου ισχυρίζεται ή διαδίδει για κάποιον άλλον γεγονός που μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψή του τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα (1) έτος ή χρηματική ποινή. Αν η πράξη τελέστηκε δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο ή μέσω διαδικτύου, επιβάλλεται φυλάκιση έως τρία (3) έτη ή χρηματική ποινή. Αν το γεγονός είναι αληθινό, η πράξη μένει ατιμώρητη, εκτός εάν αυτό αφορά αποκλειστικά σχέσεις του οικογενειακού ή του ιδιωτικού βίου που δεν θίγουν ή αφορούν το δημόσιο συμφέρον. Η απόδειξη, όμως, της αλήθειας του γεγονότος δεν αποκλείει την τιμωρία για εξύβριση, αν από τον τρόπο που πραγματοποιήθηκε η δυσφήμηση προκύπτει σκοπός εξύβρισης.
Συκοφαντική δυσφήμηση: (363 ΠΚ) Αν στην περίπτωση του προηγούμενου άρθρου, το γεγονός είναι ψευδές και ο υπαίτιος γνώριζε ότι αυτό είναι ψευδές τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών και χρηματική ποινή και αν τελεί την πράξη δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο ή μέσω του διαδικτύου, με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών και χρηματική ποινή.
Σχόλια: Με απλά λόγια, όταν ο δράστης α) λέει κάτι αληθές που αφορά άσχετα με το δημόσιο συμφέρον προσωπικά δεδομένα του θύματος (πχ ο τάδε είναι ομοφιλόφιλος) ή β) δεν γνωρίζει ότι αυτό που λέει είναι ψευδές (πχ μου είπαν ότι ο τάδε είναι κλέφτης), έχουμε απλή δυσφήμηση, ενώ όταν γνωρίζει ότι αυτό που λέει είναι ψευδές, έχουμε συκοφαντική.
Δεν αποτελούν όμως δυσφημιστικές πράξεις οι δυσμενείς κρίσεις για επιστημονικές, καλλιτεχνικές ή επαγγελματικές εργασίες, καθώς και για τη διαφύλαξη (προστασία) δικαιώματος ή από άλλο δικαιολογημένο ενδιαφέρον, εκτός και αν εμπεριέχουν σκόπιμα ψεύδη (συκοφαντίες) ή έγιναν με τρόπο από τον οποίο προκύπτει σκοπός εξύβρισης του θύματος.
Αν η δυσφήμηση (συκοφαντική ή απλή) τελέστηκε δημόσια ή μέσω του διαδικτύου, το δικαστήριο μπορεί, με αίτηση εκείνου δυσφημίστηκε, να διατάξει τη δημοσίευση της καταδικαστικής απόφασης.
Για την ποινική δίωξη απαιτείται μήνυση από τον παθόντα, η οποία πρέπει να γίνει εντός τριμήνου από την ώρα που λαμβάνει γνώση της δυσφήμησης ακόμη κι αν ο χρόνος αυτός είναι πολύ μεταγενέστερος από το χρόνο που ειπώθηκε. Διαφορετικά το αδίκημα παραγράφεται.