ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΠΟΙΝΩΝ

Σε περίπτωση που κάποιος καταδικαστεί σε δύο ή περισσότερες ποινές, επιβάλλεται μία ενιαία συνολική ποινή, η οποία αποτελείται από τη βαρύτερη των ποινών (ποινή βάσης) επαυξημένη κατά το ήμισυ (ή και λιγότερο) των υπολοίπων ποινών. Η συνολική ποινή δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη των είκοσι (20) ετών όταν η βαρύτερη ποινή είναι κάθειρξη ή των οκτώ (8) ετών όταν πρόκειται για φυλάκιση. Σε περίπτωση που κάποιος εκτίει μια ήδη συγχωνευμένη ποινή και καταδικαστεί παράλληλα σε νέα ποινή, ακολουθείται η διαδικασία της ανα- συγχώνευσης. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα «σπάσει» η αρχική συγχώνευση και θα γίνει με τον ανωτέρω κανόνα (ποινή βάσης αυτούσια, λοιπές ποινές κατά το ήμισυ το πολύ) νέα συγχώνευση που θα εμπεριέχει και τη νέα ποινή.

Παράδειγμα: Αν κάποιος έχει καταδικαστεί για 4 εγκλήματα στις ακόλουθες ποινές (4 έτη, 8 έτη, 2 έτη, 6 μήνες), η συνολική ποινή δεν μπορεί να ξεπεράσει τα: 8 έτη (ποινή βάσης ως μεγαλύτερη) + 2 έτη (από τα 4) + 1 έτος (από τα 2) + 3 μήνες (από τους 6) = 11 έτη και 3 μήνες. Αν στο ανωτέρω παράδειγμα προκύψει μια νέα καταδίκη 15 ετών τότε θα γίνει ανα- συγνώνευση όπου θα έχουμε τις ακόλουθες ποινές (4 έτη, 8 έτη, 2 έτη, 6 μήνες, 15 έτη). Πλέον ποινή βάσης είναι τα 15 έτη (ως μεγαλύτερη) + 4 έτη (από τα 8) + 2 έτη (από τα 4) + 1 έτος (από τα 2) + 3 μήνες (από τους 6), οπότε η συνολική ποινή διαμορφώνεται στα 22 έτη και 3 μήνες, αλλά επειδή η βαρύτερη ποινή είναι κάθειρξη, η συνολική ποινή δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη των 20 ετών, η οποία και τελικά θα είναι η συνολική εκτιτέα ποινή.