ΑΠΑΤΗ

(386 ΠΚ) 1. Όποιος με την εν γνώσει παράσταση ψευδών γεγονότων σαν αληθινών ή την αθέμιτη απόκρυψη ή παρασιώπηση αληθινών γεγονότων βλάπτει ξένη περιουσία πείθοντας κάποιον σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή με σκοπό από τη βλάβη αυτής της περιουσίας να αποκομίσει ο ίδιος ή άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος τιμωρείται με φυλάκιση (έως 5 έτη). 
Αν η ζημία που προκλήθηκε είναι ιδιαίτερα μεγάλη τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών και χρηματική ποινή.
Αν η ζημία που προκλήθηκε είναι μικρής αξίας (387 ΠΚ) επιβάλλεται χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας. Αν όμως η πράξη τελέστηκε από ανάγκη για άμεση χρήση των χρημάτων της απάτης (για “δικαιολογημένο” σκοπό), το δικαστήριο μπορεί να κρίνει την πράξη ατιμώρητη.
2. Αν η ζημία που προκλήθηκε υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή.
3. Αν η απάτη στρέφεται άμεσα κατά του ελληνικού δημοσίου ή των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και η ζημιά που προκλήθηκε υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών και χρηματική ποινή έως χίλιες ημερήσιες μονάδες.

Σχόλια: Για την ποινική δίωξη των παραγράφων 1 και 2 απαιτείται μήνυση από τον παθόντα (εντός 3μήνου για την παρ. 1), ενώ για την περίπτωση της παρ. 3 ασκείται αυτεπαγγέλτως. Ο δράστης απαλλάσσεται από κάθε ποινή αν, πριν παραπεμφθεί στο δικαστήριο (πριν δηλαδή αποφασίσει ο εισαγγελέας ή το συμβούλιο ότι είναι ύποπτος τέλεσης του αδικήματος και πρέπει να δικαστεί), ικανοποιήσει εντελώς τον ζημιωθέντα, καταβάλλοντας αποδεδειγμένα σε αυτόν το κεφάλαιο και τους τόκους υπερημερίας από την ημέρα τέλεσης του εγκλήματος. Για την (πλημμεληματική) απάτη της παρ. 1, η δυνατότητα αποζημίωσης του παθόντα από τον δράστη επεκτείνεται έως και το τέλος της αποδεικτικής διαδικασίας στο δικαστήριο του πρώτου βαθμού.
Αν έχει ξεκινήσει η ποινική δίωξη, η παραγραφή επέρχεται στα: 8 χρόνια για την περίπτωση της παρ. 1, 20 χρόνια για την περίπτωση της παρ. 2 και 25 χρόνια για την περίπτωση της παρ. 3.